نخستین بار علی اکبر معین فر را در دوران پیش از انقلاب و زمانی که آیت الله طالقانی به همراه آیت الله منتظری از زندان آزاد شده بودند در منزل مرحوم آیت الله طالقانی دیدم. معین فر از آن دسته افراد متدین و معتدل نهضت آزادی و ملی، مذهبی بود که نوعا برخوردی مودبانه و با اخلاق با تمامی افراد از سلیقه های مختلف سیاسی داشت. ایشان قبل از انقلاب درکنار مردم در مبارزات حضور داشت و پس از تشکیل دولت مرحوم مهندس بازرگان به عنوان وزیر نفت و رییس سازمان برنامه و بودجه به انقلاب خدمت کرد. او همچنین نماینده مردم تهران در دوره اول مجلس شورای اسلامی بود و من نیز با ایشان در دوره اول مجلس شورای اسلامی حضور داشتم.

معین فر به دلیل صراحت لهجه ای که داشت با برخوردهای تندی از طرف تعدادی نمایندگان مجلس رو به رو شد اما در آن شرایط نیز هیچگاه در برابر این تندی ها، آرامش، اخلاق و ادب خود را نباخت و تندی نکرد. معین فر همواره بر حفظ مشی اعتدالی خود در مجلس اول اصرار و مخالف برخی تندروی ها بود. او در کنار مشی اعتدالی، بر عقیده خود استوار بود و خواسته های خود را بی پروا و بدون در نظر گرفتن برخی موضوعات مطرح می کرد و این رک بودن ایشان برای همگان قابل توجه بود. اگرچه او هیچگاه به عضویت حزبی در نیامد اما از لحاظ عقیده سیاسی به ملی مذهبی ها و نهضت آزادی نزدیک بود و در مجلس نیز در راستای خواسته های جریان فکری خود اقدام و عمل می کرد. هرچند دوران وزارت ایشان بسیار کوتاه بود اما متخصصین این حوزه همواره از عملکرد او در حوزه نفت به دلیل حساسیت هایی که داشت تمجید کرده اند. مهم ترین ویژگی ایشان حفظ اخلاق بود حتی در بزنگاه های خاص نیز همواره آرامش و اخلاق خود را حفظ کرد.