خودمان که چنین تجربه ای نداشته ایم اما شنیده ایم در کشورهایی که هنر و هنرمند جایگاهی دارد، حتی کافه ای که شاعری یا نویسنده ای به آن می رفته به موزه تبدیل شده و خود به عنوان جاذبه ای گردشگری تلقی شده اما در کشور ما هنوز چنین اتفاقی مرسوم نشده است و با این وصف هیچ هم غریب نیست که هنوز خانه پدر شعر نو فارسی هم به موزه تبدیل نشده باشد.

در وضعیتی که سنگ قبر فرهیختگان و هنرمندان هم هر از گاهی از گزند بداندیشان در امان نمی ماند، عجیب نیست اگر خانه نویسنده ای در حد و اندازه صادق هدایت هم به محلی برای تجمیع زباله های بیمارستان تبدیل شود یا خانه پدر شعر نو خاک بخورد بدون اینکه برنامه مشخصی برای تبدیل آن به موزه وجود داشته باشد.