از تمام جلال و شکوه تیسفون که پایتخت ساسانیان بود، امروز به جز خرابه ها باقی نمانده که بزرگ تر از همه آنها خرابه قصر سلطنتی است که به اسم طاق کسری خوانده می شود. وسط نمای بدون پنجره عمارت که دارای طاقچه هایی است تالار بزرگ به طول تمام عمارت ساخته شده بود.

یک عالم زنده و یک روح جاویدی در پس این دیواری که امروز یکه و تنها در وسط این بیایان برپاست، وجود دارد و با استعانت روایات و نوشته های مورخان، مخیله ها می تواند این دیوارهای خاموش را تجدید تجلی داده و این