نیکیتا خروشچف، رهبر اسبق اتحاد جماهیر شوروی به خاطر می آورد: «اصرار و برداشت استالین از مراقبت و گوش به زنگ بودن دنیای ما را به یک تیمارستان بدل کرد؛ تیمارستانی که ساکنان آن درحال تحقیق روی واقعیاتی هستند که اصولا وجود خارجی ندارد.»

شهروندان شوروی حتی در میان چهاردیواری خانه های خود جرات مخالفت با حکومت را نداشتند و دروغ در محافل شخصی نیز رواج داشت. به عبارت دیگر می توان گفت که دروغ برای بسیاری از مردم تبدیل به طبیعت ثانویه آنان شده بود. برخی از مردم همه آنچه را که در طول روز شاهد بودند پنهان می کردند و به همین خاطر در نهایت تفاوت و مرز میان دروغ و واقعیت از میان رفت و تشخیص آن ناممکن شد.