عرصه اجتماعی و سیاسی این روزهای ایران، آبستن اعتراض های مردمی است. دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا نیز در این باره سکوت نکرده و در توئیتر مدام اظهار نظر می کند. این شلوغی ها برای ترامپ که با ایران دشمنی دارد و نخستین سفر خارجی اش به عربستان سعودی به منظور فروش سلاح بود که رابطه خصمانه آن با ایران بر کسی پوشیده نیست، خبر خوشی بود. من که از ابتدای آغاز رقابت انتخاباتی ترامپ، اخبار مربوط به او را پوشش می دادم، شاهد بودم که چطور روی نابودی توافق هسته ای ایران با 6 قدرت جهانی متمرکز شده است. تهدیدهای او علیه این توافقنامه، ابزاری به دست تندروان داده بود که به دولت حسن روحانی رئیس جمهوری ایران بتازند و او را بابت اعتماد کردن به غرب مورد انتقاد قرار دهند. تاکنون ترامپ زیر بار پذیرش این توافق نرفته و ابهام هایی پیرامون تجارت های بین المللی با ایران به وجود آورده است. به دنبال آن منافع اقتصادی مردم ایران را نابود کرد و باعث تنگ تر شدن فضا در زندگی مردم شد. البته ایران از کاهش اورانیوم خود، توانسته میزان تجارت خود با غرب را افزایش دهد و چندین قرارداد میلیارد دلاری ببندد؛ از جمله قرارداد خرید هواپیما. البته ترامپ می تواند با اعمال تحریم بیشتر علیه ایران باعث برهم خوردن این معامله بشود. نکته کلیدی این است که تحریم های اقتصادی مستقیما زندگی مردم عادی را با خطر بزرگی روبه رو کرده است. تحریم هایی که باعث بیکاری، افزایش قیمت های غذا و خدمات درمانی می شود؛ همان سه عامل شکایت مردم در این اعتراض ها. دیدگاهی وجود دارد که مدعی است در پدید آمدن این اعتراض ها ترامپ نقش داشته است. سریع ترین راه برای نابودی وجهه اعتراض های مردم، مداخله رئیس جمهوری امریکا در آن است. بی تردید ترامپ عاشق آن است که اعلام کند رویکرد سختگیرانه اش منجر به تضعیف دولت ایران شده و رویکرد آشتی جویانه پیش از او شکست خورده است. امیر همدانی یکی از اعضای اندیشکده شورای آتلانتیک با اشاره به اثرات منفی مداخله ترامپ در تجمعات مردم ایران می گوید: «هر آنچه ترامپ درباره ایران بگوید، با ضدیت و مخالفت اکثریت مردم ایران روبه رو می شود. زیرا مردم ایران او را در مرکز مشکلات و مصائب شان می دانند که باعث صدمه دیدن جایگاه و منافع ملی آنها شده است.»