«با بچه های دانشکده شده بودیم یاران دبستانی. برای من مهم تر از همه این بود که می توانستم در خانه برای مخالفت با پدرجون در جواب تحلیل هایش حرفی بزنم باب روز. مثل همه این وری ها می گفتیم فکر های آن وری ها کهنه است و عقیده دیگری را بر نمی تافتیم. یاد نگرفته بودیم و نمی گرفتیم چیزی به نام مدارا و پذیرش هم هست. اگر پدرجون ها حرف حرف خودشان بود ما هم حرف حرف خودمان بود. دنیا به اندازه همه مان بزرگ بود ولی ما دنبال بزرگی خودمان بودیم...» این بخشی از رمان «ارکیده های من» است. «ارکیده های من» عنوان کتابی است از فرزانه سکوتی که به تازگی توسط نشر پیدایش به چاپ رسیده است. این رمان در ده فصل و با راوی اول