چندوقت پیش قرار بود مسابقه فوتبالی بین استقلال و پرسپولیس برگزار شود که در نیمه دوم، تماشاچیان به نحوه برگزاری مسابقه اعتراض کردند و خواهان این شدند که شرایط ورزشگاه تغییر کند.

1- چرا به تعداد بلیت های فروخته شده صندلی وجود ندارد؟ چرا 10 درصد همین صندلی ها که وجود دارد صندلی چرمی است؟ چرا 60 درصد صندلی ها که چرمی نیست بلوک سیمانی است؟

2- با این وضع بازی و وضع داوری چرا آب قطع است؟

3- چرا بوفه ورزشگاه کم فروشی می کند؟ این ساندویچ کالباس که ما خریدیم 10 هزارتومان، توش کالباس نیست و فقط کالباس را از لای نان ساندویچی رد کرده اند.

4- چرا ما توی این وضعیت می آییم ورزشگاه و تبلیغات دورتادور زمین و وسط زمین و روی لباس بازیکنان وجود دارد؟ ما با دوربین نگاه کردیم روی توپ و شورت ورزشی و سوت داور هم تبلیغ کرده اند و پول گرفته اند.

5- چرا آقای فردوسی پور گفت در اعتراض به این وضعیت، عدد 2 را به شماره فلان، اس ام اس کنند؟ الان این سه میلیون نفری که اس ام اس 120 تومانی فرستادند به شماره فلان و سرجمع شد مثلا هر شب 360 میلیون تومان، وضعیت ما را بهتر کردند؟ یا وضعیت مخابرات را؟ یا وضعیت فردوسی پور را؟

6- ما با این وضعیت می آییم ورزشگاه. حداقل اجازه بدهند زن و بچه ما هم بیایند بغل دست ما روی صندلی بنشینند. آیا مگر قرار نیست زن و شوهر در سختی ها و خوبی ها در کنار هم باشند؟

7- اصلا این شرایط ورزشگاه را ول کنید. این چه وضع بازی کردن است؟ این بازیکنان ما جای اینکه تمرین کنند، چرا فقط روی خط ریششان کار کرده اند؟

8- آب هم که هنوز قطع است.

شورای شهر تصویب کرد هر کسی بخواهد برود ورزشگاه و مسابقه فوتبال ببیند، باید شش ماه قبل اصل و فتوکپی شناسنامه و کارت ملی، استشهاد محلی، اجاره نامه، گواهی مدرسه یا گواهی از محل کار، برگه سلامت روان، سفته به مبلغ 50 میلیون تومان و یک جعبه شیرینی به مسئولان ورزشگاه ارائه کند تا صلاحیت حضور او در ورزشگاه بررسی شود.

شورای شهر در پاسخ به انتقادها گفت آن یک جعبه شیرینی برای همین است که اگر به کسی اجازه داده نشد به ورزشگاه برود، با مسئولان شیرینی بخورد و دهانش را شیرین کند.