از اوایل انقلاب افتخار آشنایی با مرحوم مهندس معین فر را داشتم. وقتی در سال 1358 اولین گزارش ما درباره گسله های فعال شهر تهران آماده شد و سپس به اتفاق دکتر بربریان و همکاران به صورت کتاب به چاپ رسید، مرحوم مهندس معین فر به عنوان یک مهندس به خوبی نقش گسله ها و زمین شناسی زمین لرزه ها را در زمینه ساخت وساز درک و همیشه ما را تایید و تشویق به ادامه راه کردند.

در این راستا بود که ما افتخار همکاری با ایشان را در تهیه اولین نقشه پهنه بندی خطر نسبی زلزله در ایران که پیوست آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله (استاندارد 2800) بود را یافتیم که این همکاری در ویرایش های بعدی نقشه پهنه بندی خطر زلزله و همچنین در کمیته تخصصی مرکز شتاب نگاری ایران ادامه داشت. به عنوان خاطره، سازمان زمین شناسی کشور در سال 1360 تصمیم به برگزاری اولین گردهمایی علوم زمین گرفت (امسال سی وششمین آن در اوایل اسفندماه برگزار خواهد شد) و من به عنوان دبیر علمی برگزیده شدم. در آن سال ها به این مراسم خیلی توجه نمی شد و من تصمیم گرفتم از مرحوم مهندس معین فر به عنوان سخنران اختتامیه دعوت کنم. ایشان با محبت دعوت مرا پذیرفتند و اتفاقا در بهمن ماه آن سال برف سنگینی بارید که ایشان با زحمت فراوان خودشان را به سازمان رساندند. در آن شرایط سخت صندلی های سالن سخنرانی که در صحبت های قبلی حتی تا نصف هم اشغال نمی شد، کاملا پر شد و حتی عده ای ایستاده سخنرانی آقای مهندس معین فر را گوش می کردند. مانند همیشه صحبت های علمی ایشان همراه با طنزهایی که ویژه خودشان بود یکی از ماندگارترین جلساتی بود که همیشه به یاد دارم.

روحش شاد و یادش گرامی باد.