سه شنبه 23 تیر 1394 (14 ژوئیۀ 2015) در تقویم ها به عنوان روزی به ثبت رسید که در یک سوی آن نمایندگان و دیپلمات های جمهوری اسلامی ایران و در سوی دیگر نیز نمایندگان 6 کشور دیگر قراردادی را به امضا رساندند که براساس آن مقرر شد ایران پس از دوازده سال استقامت برای استیفای حقوق هسته ای خود، به برخی خواست های آن 6 کشور تن دهد و در برابر آن تحریم های بی سابقۀ غرب علیه ایران به یکباره و از فردای توافق، لغو شود.

این نخستین بار در قرن معاصر نبود که ایران با حریفی به نام ایالات متحده در عرصۀ بین الملل روبه رو شده بود و تجربۀ یک قرن توافق متعدد (از قول های بی سرانجام به مصدق تا قول مساعدت به بازرگان