آرشیو پنج‌شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۶، شماره ۵۰۱۷
جامعه
۱۴
یادداشت

10 هزار فشنگ به ازای هر راس چهارپا

دکتر اسماعیل کهرم ( کارشناس حیات وحش)

براساس آخرین سرشماری ها، جمعیت تمام چهارپایان قابل شکار مثل آهو، گوزن، جبیر، شوکا، قوچ، میش و کل و بز (غیر از گراز) فراتر از110 هزار راس نیست.

سال ها پیش وقتی به جنگل های شمال می رفتم این مناطق پر از گاو کوهی، گوزن، مرال و شوکا بود. اما بر اثر شکار بی رویه، جمعیت این حیوانات دچار نقصان شد. معتقدم اگر اکنون سرشماری انجام شود، بیش از 70 تا 80 هزار راس چهارپا بیشتر نخواهیم داشت. این کل بضاعت حیوانات شکاری ماست.

از نظر جمعیت پرندگان نیز باید گفت وقتی بخش قابل توجهی از دریاچه ارومیه خشک می شود، پرنده هایی که در این دریاچه زمستان گذرانی می کردند، به محل دیگری می روند.

باید پرسید 120 نوع پرنده دریاچه ارومیه کجا رفته اند؟ ما هم زیستگاه آنها را از بین برده و هم آنها را شکار کرده ایم. در نتیجه تعداد این پرندگان بشدت کاهش یافته است. در فریدونکنار هر سال حدود یک ششم پرندگان مهاجر که از مناطق شمالی به ایران می آیند، شکار می شود.

به عبارت دیگر 400 هزار پرنده در سال در ایران شکار می شوند. کافی است یک زمستان سرد را هم تجربه کنند. به این ترتیب خسارتی غیرقابل جبران به جمعیت این پرنده ها وارد می شود.

بنابراین بشدت جمعیت حیات وحش و پرندگان در حال کاهش است. این کاهش جمعیت به دو دلیل رخ داده است؛ یکی این که زیستگاه آنها از بین رفته، مثلا دریاچه ها خشک شده ا ند، دوم این که سیبل تفنگ های شکاری شده اند.

110 هزار پستاندار قابل شکار غیر از گراز در ایران وجود دارد. برای این تعداد شکار، یک میلیون و 500 هزار قبضه تفنگ جواز دار وجود دارد؛ یعنی در برابر هر چهارپا صد تفنگ وجود دارد که هر تفنگ هم صد فشنگ دارد؛ یعنی ده هزار فشنگ به طرف هر چهارپا نشانه رفته است.

افزون براین 11 درصد از مساحت کشور در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست است، اما به جای 11 هزار محیط بان، 2700 محیط بان در اختیار این سازمان است. سازمان حفاظت محیط زیست از یک سو زیستگاه ها را از دست می دهد. دریاچه ارومیه، میانکاله، تالاب انزلی، دشت ارژن، دریاچه پریشان و... در حال خشک شدن است و از سوی دیگر میلیون ها تفنگ به سمت حیات وحش نشانه رفته و به همین دلیل، وضعیت جمعیت حیات وحش ایران حال و روز خوبی ندارد.