«خانه نیما در دزاشیب پاتوق معتادان شده است.» این تیتر خبری بود که هفته گذشته در خبرگزاری ها و صفحه های مجازی چرخید. من یکی وقتی این خبر را خواندم یخ زدم. همان لحظه به یاد «پیرمرد چشم ما بود» جلال آل احمد افتادم. نوشته خوب و خاصی که جلال درباره نیما نوشته و در بخش های مختلف آن به ماجراهای همسایه بودن شان در این خانه و مرگ نیما پرداخته بود. یادم هست وقتی آن نوشته را خواندم تصمیم گرفتم که هرطور شده آن خانه را ببینم. چند سال بعد وقتی از شهرستان به تهران آمده بودم عزم کردم که در یک روز به دوجا سربزنم. اولی آرامگاه «ظهیرالدوله» بود و دومی خانه نیما. همان روز فهمیدم که فاتحه خواندن برای بخش اعظمی از