آرشیو دو‌شنبه ۲۵ دی ۱۳۹۶، شماره ۴۰۰۲
صفحه آخر
۱۶
درحاشیه، در متن

شکاف خطرناک بین نسلی

علی شکوهی

مطابق گزارش مسوولان در جلسه غیرعلنی مجلس، اکثریت شرکت کنندگان در حرکت اعتراضی اخیر را جوانان تشکیل می دهند. آمار دستگیرشدگان هم نشان دهنده همین واقعیت است: یعنی اکثریت بازداشت شدگان کم سن وسال هستند و از نسل چهارم انقلاب. این رخداد هشدارآمیز را می توان از چند منظر مورد بررسی قرار داد. اولین رویکرد، نگاه امنیتی است که ریشه آن را به بیگانگان نسبت می دهد و در این حوادث در جست وجوی ردپای امریکا و اسراییل و عربستان و منافقین و سلطنت طلب ها است. در اینکه دشمنان از هر فرصتی برای ضربه زدن به نظام بهره می گیرند تردید نیست اما تبیین تمام این رخداد داخلی با این منطق، مسوولان را گمراه می کند و آنان را دنبال نخودسیاه می فرستد. از منظر سیاسی و رقابت حزبی و جناحی هم کسانی به این ماجرا نگریسته اند و واقعا هم نمی توان از نقش مخالفان دولت روحانی در شروع این حرکت کور اجتماعی گذشت اما روند حوادث نشان داد که ماجرا دارای عمق بیشتری است و تنها از این منظر نمی توان همه جوانب آن ماجرا را تبیین کرد. ریشه های اقتصادی هم قابل بررسی و پیگیری است اما به نظر می رسد در این اجتماعات خیابانی بی سازمان و بی سر، بیش از آنکه گرسنگان و بیکاران نقش داشته باشند، جوانان نقش داشته اند که هنوز بیکاری و گرسنگی را مانند نسل قبل از خودشان لمس نکرده اند. پیشنهاد من این است که به این ماجرا عمدتا از منظر اجتماعی نگاه کرده و مشخصا از وضعیت نسل جوان کشور شروع کنیم و به شکاف عمیق و خطرناک بین نسلی توجه نشان بدهیم. عوامل متعددی باعث شده اند که جمهوری اسلامی برای این نسل جذابیت نداشته باشد و نسل ما نتواند دستگاه فکری و نظام ارزشی خود را به نسل جوان جامعه منتقل کند. این امر منجر به انقطاع فرهنگی شده است. اگر مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هم بر این گسل بین نسلی بار شود، انتظار دیگری می توان داشت جز اعتراض کور؟ کمی تامل از این منظر خوب است.