پلاسکو تنها یک ساختمان خراب نیست بلکه بیشتر بیان کننده یک ساختار خراب است. از بلندترین ساختمان خاورمیانه در سال 41 تا فرو ریختن فاجعه بار آن در سال 95 و حتی تا امروز، نمادی از نواقص ساختاری است که همچنان باقی است.

پلاسکو در زمان ساخته شدن قواعد شهر و شهر سازی را رعایت نکرد و صد درصد مساحت 4 هزار و 300 متری زمین را زیر ساخت برد و تا ارتفاع 42 متری بالا رفت و 29 هزار متر زیربنا داشت که هیچ مناسبتی با مجموعه مقررات و مقتضیات و محیط پیرامونی نداشت و تنها ساختمان شهر بود که از چهار سو پنجره داشت و حریم و ساختمان های اطراف را ندیده می گرفت و در طول سالیان هم کسی خود را موظف به بازسازی و تعمیر آن ندانست.