قوه قضاییه، دستگاه سخت و خشکی است. هم به دلیل جنس وظایف و ماموریت هایش که با قانون و اختلاف و جرم سروکار دارد و هم، چون رویکرد درونگرای حاکم بر آن متاثر از خصلت برخی افراد است که در این دستگاه مشغول به کار هستند. آنها نه خودشان انعطاف دارند و نه براحتی اجازه انعطاف می دهند.

اینها از جمله موانع تحول یا از عوامل دشوار کردن این ضرورت حداقل در اطلاع رسانی این دستگاه عظیم است.

در عین حال اگر منصفانه نگاه کنیم، در کنار اشکالات و کاستی های فراوانی که در این قوه وجود دارد، هم برخی خروجی های جدید این قوه و هم برخی شنیده های موثق، از حرکت های روبه جلو و باز شدن راه های نو در این قوه حکایت می کند.