رضا رشیدپور مجری خوبی است. آنقدر که وقتی مدیران صدا و سیما به او غضب کردند و به فضای مجازی پناه برد، برنامه هایش مخاطب خود را پیدا کرد و از نظرها پنهان نماند. رشیدپور به راحتی دوربین را از آن خود می کند، فضا را آن طور که دوست دارد در دست می گیرد، نه چشم های رنگین و بغض های الکی دارد و نه زبان تند و تیز و حاشیه هایی را که خود را درگیر مخاطب کند و اجراهایش را به دستاویزی برای خنده تبدیل کند. رشیدپور به راحتی می تواند توجه جلب کند و با کمترین هزینه در ارتباطش با مخاطب به جایی برسد که وقتی تیم رسانه ای رییس جمهور تصمیم می گیرد خرق عادت کند و تصویری متفاوت از حسن روحانی ارایه دهد، نامش را صدا بزنند.