«شنیدی که تقدیر دل آدمه؟ از من به تو وصیت... وقتی پابند دلتی، یه وقت ممکنه به آتیش هم بزنی... سوخت و سوزش پای خودته... می شد منم جوری شوهر کنم که شرط عقله... اما خب، منم اسیر دلم شدم...»

اینها بخش هایی از دیالوگ های رعناست؛ آن هم هنگامی که در روزهای آخر عمر دخترش را در آغوش گرفته بود و با اشک و بغض، از روزگار رفته و زندگی پشت سر گذاشته اش می گفت.

سریال «رعنا» در دهه 60 خورشیدی از رسانه ملی روی آنتن رفت. داوود میرباقری سال ها پیش از این که به ساخت مجموعه های ماندگار تاریخی و مذهبی اش چون «امام علی (ع)» و «معصومیت از دست رفته» و «مختارنامه» رو بیاورد، در یکی از اولین تجربه های کارگردانی