آنچه به سریال «سایه بان» تشخص و هویت بخشیده این است که مسائل و فراز و نشیب های اجتماعی و اقتصادی مطرح شده در «سایه بان» تبدیل به فرم شده است؛ برخلاف بسیاری از فیلم های به ظاهر اجتماعی که معضلات را به صورت شعاری و در سطح مطرح می کنند، در این سریال، ساختار و روایت مطابق با رکود اقتصادی است. اگر قرار بود این مجموعه در زمانی دیگر ساخته می شد باید فضایی متفاوت می داشت. مثلا اگر زمان داستان به چند سال قبل برمی گشت، ضرباهنگ کار هم باید ملتهب می بود. اما یک درام مطابق با زمان کنونی باید امید و تلاش را در بستر رکود و دریغ نمایش دهد؛ درست مثل اتفاقی که در «سایه بان» افتاده است.