اخلاقی بس خوش دارد. هرکه با او افتخار موانست و معاشرت و حتی مجالست و مصاحبت داشته باشد، نیک درمی یابد که بسیار می داند اما در این دایره موسع دانستن - در شاخه های گونه گون تاریخ و ادبیات و عرفان -، هیچ اهل پزفروشی نیست و خاشع و خاضع است. چه، در این سن، از آن سوی مرزها، رهبری و راهبری دوفصلنامه علمی - پژوهشی «آینه میراث» را عهده دار است و هر روز چندین ساعت برایش وقت می گذارد و حتی کاری به پیر یا جوان بودن و اسم و رسم دار یا گمنام بودن نویسنده ندارد، بی رحمانه داوری می کند اما هرچه به دستش می رسد، دقیق و ظریف می خواند. فصیح و بلیغ می نویسد؛ چه در مقام مولف باشد و چه مترجم.