پنجشنبه گذشته، دهمین سالگرد درگذشت دوست نازنین همه ما مطبوعاتی ها، احمد بورقانی بود. می گویم دوست نازنین همه ما، برای اینکه گمان نمی کنم در بین روزنامه نگاران ایرانی، کسی هست که احمد را دیده باشد و او را دوست خود نداند.

بسیاری از ما خاطرات زیادی از او داریم و به مناسبت های مختلف یادی از این خاطرات می کنیم. من هم که چند سال آخر عمر احمد، با او حشر و نشر و نزدیکی داشتم، از این دسته خاطرات بسیار دارم. یادم هست که در مجلس ششم که احمد، به عنوان نماینده مردم تهران، نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس بود و بررسی طرح قانونی در مجلس در دستور کار قرار گرفت، ذیل عنوان «آیین نامه اجرایی اصلاح قانون مالیات های مستقیم» که به موضوع فعالیت های انتشاراتی می پرداخت.