حسین محجوبی از زندگی ماشینی گلایه مند است و سال های بسیاری است که این حرف ها را در نقاشی هایش ترسیم می کند. او می گوید: «سال ها به خاطر همین نقاشی می کنم. من اصلا نقاشی نمی خواهم بکنم. من دردم، درد انسان است. این محصول انسان است. چرا اینچنین؟ تا کی؟ اسب ها را که به سلامت خارج کردیم و ماشین آوردیم. همه طبیعت را هم صاف کردیم و به جایش برج بالا بردیم. داریم خودمان را خفه می کنیم. من 40 سال پیش فلسفه محجوبی را کشیدم. این تابلو را نگاه کنید. وقتی طبیعت خیلی بیشتر و انسان خیلی کمتر بود. محصول انسان، دنیای محجوبی. الان قربانی آن زندگی، شماها هستید. وای به حال فرزندان شما.» آثار محجوبی (ملهم از طبیعت) جایگاه ویژه ای در عرصه نقاشی دارد و دو عنصر «اسب» و «درخت» از دغدغه های اصلی او در نقاشی است. او اسب را سمبلی از انرژی و درخت را سمبلی از حیات می داند. در دهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر آثار حسین محجوبی علاوه بر حضور در بخش مدعو جشنواره با دو اثر، در بخش مفاخر با چهار اثر و در بخش استانی با دو اثر حضور دارد. تابلوی «درخت زندگی» محصول سال 2017 و «دنیای محجوبی» محصول سال 2007 است. محجوبی از حضور پررنگ زنان در جشنواره امسال تجسمی ابراز خشنودی کرد. به گفته او حضور خانم ها با آثارشان، بسیار چشمگیر و باارزش است. «در دوره ما حدود 50 نقاش حضور داشتند اما الان روند رو به رشدی در میان جوانان شاهدیم و تعداد هنرمندان قابل شمارش نیست یعنی اگر زمینه مناسبی برای فعالیت جوانان فراهم آید، مطمئنا شکوفا خواهند شد.»این پیشکسوت نقاشی در راستای بهبود شرایط برای جوانان پیشنهاد داد بهترین ها از بین جوانان انتخاب شوند و آنها را به دنیا معرفی کنند.