کوشش در درک نشانه هایی که یک کارآگاه توانا را به واقعیت پنهان از نظر، می رساند، ما را با تجربه ای کم نظیر و یگانه رو به رو می سازد. یک کارآگاه کارآزموده، از هوش و حواس خود پنجره ای رو به چشم انداز مکتوم و ناپیدای واقعیت به وجود می آورد، تا روایت هایی شگفت آور و عجیب را روایت کند. کارآگاه همه حواس خود را پویا و آبدیده نگاه می دارد و اندیشه اش به یاری آنچه می بیند و احساس می کند، کاوشگر علت پنهان رخدادها می شود.

این ویژگی های ممتاز است که جایگاه و مقام یک کارآگاه را تا مرتبه یک فیلسوف بالا می برد، فیسلوفی که می داند چگونه از نشانه ها و معلول هایی که در برابرش قرار گرفته اند، به علت برسد. او واقعیت ها و نشانه ها را چون دانه های یک تسبیح به نخ می کشد و از رد پای کم رنگ رخدادها، به مقصد یعنی کشف واقعیت می رسد.