باز بهمن، باز سیل مردمی

بازهم از دشمنان، سردرگمی

آمدند این سیل ها، این رودها

تا به پا خیزد ز شعله، دودها

عاشقان و مهربانان آمدند

دشمن غدار را سیلی زدند

این حضور با شکوه و دلپسند

زد به نامردان عالم نیشخند

ای تماشایی ترین روز حضور

از تو می تابد به عالم کوه نور

مردم ما را شما نشناختید

تا قمار زندگی را باختید

باختید ای باخته ایمان خویش

در میان خون نشانده نان خویش

راهپیمایان به میدان آمدند

در پی آن جان جانان آمدند

جان جانان، آن امام مهربان

بود مردی از تبار آسمان

آسمانی مردی از جنس ظهور

داد در بهمن به ایران شوق و شور