چهره مرد جوان، هر لحظه کلافه تر می شود و صدای او نیز هر لحظه خطاب به صرافی که پشت شیشه نشسته، بالاتر می رود: «بلیتم نیاوران است! الان از کجا بیاورم؟! فقط برای 300 تا اینقدر اذیت می کنید؟» مسافر است و به دنبال 300 دلار، صرافی به صرافی تمام خیابان فردوسی را گشته است اما هیچکدام از صراف ها ارز نمی فروشند. او می گوید:«اصرار دارند که باید بلیتت را نشان دهی تا مطمئن شویم که مسافری، تازه همین صراف می گوید که با بلیت هم ارز 5 هزار تومانی می فروشیم.» حرف هایش را نصفه می گذارد، تند تند خیابان فردوسی را به سمت پایین می رود و از هر مغازه ای، کلافه تر از قبل بادست خالی بیرون می آید.