امکانات رفاهی و مواهب زندگی در ایران عمدتا در شهرها متمرکز شده و روستاهای کشور، کمتر از این امکانات بهره مند بوده اند. این اتفاق سبب شده است کارآفرینان، سرمایه گذاران و شرکت های دانش بنیان نیز بیشتر در شهرها حضور داشته باشند و در نتیجه، بیشتر فارغ التحصیلان و متخصصان دانشگاهی هم ترجیح می دهند در کلانشهرها مشغول به کار شوند. این موضوع حتی میان کسانی نیز که در رشته های حوزه روستایی فارغ التحصیل شده اند، دیده می شود و این افراد هم تحت تاثیر نگاه غالب جامعه قرار دارند و به دنبال کار و زندگی در مناطقی با امکانات بیشتر و شغل هایی با ریسک کمتر هستند و کمتر به کارآفرینی در روستاها روی خوش نشان می دهند.