یکی از تپه های تاریخی کمتر شناخته شده ایران، چغابنوت است. این تپه کوچک اما ثبت ملی در 6 کیلومتری تپه چغامیش در شهرستان دزفول، واقع شده است. این تپه به دلیل کشف کاسه ای سفالی با قدمت بیش از 8700 سال در بین باستان شناسان مشهور است. این کاسه در قسمت پیش از تاریخ موزه ایران باستان نگهداری می شود.

در این محل ساختمان های گرد به همراه کوره می ساختند و کف های خانه را با گل اندود می کردند. اشیای به دست آمده سفال هایی به شکل پیاله، کاسه های ساده، کاسه های با بدنه مقعروسبوهای با گردنبند بلند بودند. در برخی موارد آثاری از صفحات صاف گلی پخته دیده شد که یک سمت آن را با دقت صاف کرده بودند. این سمت صاف آماده علامت گذاری بود و بعضی از پلاک ها با ناخن علامتگذاری شده اند. این آثار که در نوع خود بی نظیر است نشاندهنده نخستین آثار نگارش در این منطقه است نتایج آزمایش کربن14 سال های بین7000 تا 3700 پ م را نشان می دهد. این محل ابتدا دوره اهلی کردن و تولید غذا را طی کرده است. ابتدا در میانه هزاره هشتم پ م و پیش از اختراع سفال چغابنوت مسکون بوده است و تا آغاز دوره سوزیانای عتیق نیزآباد بوده است. برای مدتی متروک می شود و در هزاره پنجم پ م تا هزاره چهارم پ م دوباره در این منطقه زندگی جریان می یابد.