مرز های جغرافیایی در دنیای کنونی دیگر مانند سابق چون دژی مستحکم و دیواری بلند نمی توانند مانع باشند تا هر آنچه در میان یک سرزمین می گذرد، باقی بماند به همین دلیل نمی شود میان تمام آنچه در قلمرو یک حاکمیت می گذرد و با صلاح و مصلحت و منفعت آن کشور در هم آمیخته و تنیده و هر آنچه در ورای مرز ها در قالب سیاست خارجی رخ می دهد و اعمال می شود انفکاک قائل شد، به این معنا سیاست خارجی منفک از مجموع نظامات داخلی نیست و باید گاهی آنچه در میان مرز ها کاشته می شود را در فراسوی آن درو کرد همان گونه نتایج بسیاری ناشی از سیاست خارجی در داخل کشور حاصل می شود. مصادیق بسیار می توان برای این ادعا برشمرد، بی هیچ بغض