گلوله ای یا چه فرقی می کند ترکشی داغ و سرخ که بر تن یک رزمنده می نشیند و او را آسمانی می کند، همزمان روح خانواده و عزیزان و دوستان و دوستدارانش را هم می خراشد و آن سرب داغ انگار، جان بازمانده ها را نیز به غم هجران آب می کند.

باوجود پایبندی به آرمان ها، ارزش ها و اعتقادات که موجب تسلای خاطر خانواده شهید است، اما به هرحال زخم کوچ ناگزیر و کنار آمدن با جای خالی عزیز از دست رفته، همیشه باقیست و زندگی هیچ وقت مثل سابق نمی شود. هجوم خاطرات هر از گاهی دل را شخم می زند و توفانی در درون وابستگان و بازماندگان به پا می کند. دراین میان حال مادران و همسران شهیدان طور دیگری است که فقط همتایان خود آنها شایستگی درک و همدردی و همراهی واقعی با آن را دارند.