از روزگاران دور تهران را با درختان و سایه های خنک آنها می شناختند و گفته اند یک سبب کشیدن حصار پیرامون تهران به دلیل همین امتیاز بود. بنابر روایت هایی همین سایه سار تهران را شاه طهماسب صفوی مصفا و مفرح یافت و دستور داد با برج و بارو، آن را از اطراف جدا کنند و بدین ترتیب قصبه تهران به شهر تبدیل شد. در دوره شاه عباس اول که پیترودلاواله، نجیب زاده و سیاح ایتالیایی پا به تهران گذاشت، باغ ها و درختان چنار بی شمار آن، او را مبهوت کرد به طوری که تهران را شهر چنارها نامید. بعضی از چنارها شهرتی به هم زده بودند از همه معروف تر چنار بقعه امام زاده صالح که تصویری از آن را پیش از پیدایش عکاسی، جهانگرد، معمار