آرشیو پنج‌شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۶، شماره ۴۰۴۵
صفحه آخر
۱۶
شلیک از فاصله نزدیک

حرمت شهیدان را حفظ کنیم

سید عبدالجواد موسوی

خانم لیلا حاتمی مثل هر شهروند دیگری از حق آزادی بیان استفاده کرده و نظرش را درباره بعضی اتفاقات ایران بیان کرده. آن هم در یک جشنواره خارجی. تا اینجا اتفاق مهمی نیفتاده. عده ای حرف های خانم حاتمی را پسندیدند و عده ای هم آن حرف ها را ناخوشایند دانستند. تا اینجا هم اتفاق مهمی نیفتاده. عده ای از آنها که حرف های خانم حاتمی را نپسندیدند به ایشان اعتراض کردند. بازهم تا این جا همه چیز جزو اتفاقات معمول و مرسوم دنیاست. اما عده ای از معترضین پای خانواده شهدا را وسط کشیدند و از آنها به عنوان شاکیان خانم حاتمی نام بردند. از اینجا به بعد اتفاق مهمی شکل گرفته است. یک اتفاق ناخوشایند. تا آنجا که عده ای دیگر برانگیخته شدند و به بهانه دفاع از خانم حاتمی حرف های ناخوشایندی درباره شهدا و خانواده شهدا بر زبان راندند. شهدا سرمایه های ملی و دینی ما هستند. وارد کردن آنها به چنین منازعه هایی اصلا کار خردمندانه ای نیست. نمی گویم شهدا و خانواده شهدا زینت المجالس باشند و کاری به کار خیر و شر دنیا نداشته باشند. ابدا. حرف این است که نباید آنها را خرج اتفاقاتی کرد که با اندکی خرد و تدبیر قابل حلند. تازه اگر قرار باشد این منازعه حتما با شکایت و دادگاه کشی فیصله یابد بهتر است از همان روش های قدیمی استفاده شود. قبل ترها مراکزی برای این کارها وجود داشت یا اشخاصی که کار شان شکایت کردن از این و آن بود. بهتر است اگر راهی جز شکایت باقی نمانده به همان مراکز و اشخاص رجوع شود و نام شهدا و خانواده شهدا که برای همه ایرانیان قابل احترام است کماکان قابل احترام باقی بماند. این حرف ها که فقط به خانم حاتمی محدود نمی ماند. فردا یک موسیقیدان حرفی می زند و پس فردا یک شاعر که شاید من و شما آنها را نپسندیم. کسی چه می داند، شاید این سرزمین فرداهای ناگواری در پیش رو داشته باشد. برای روزمبادا هم که شده اینقدر از حساب شهدا خاصه خرجی نکنیم.