«من زندگی ام را، سیره ام را وقف خیره شدن به مرگ و ویرانی کرده ام. از میان این ویرانی ها یکی یاد و خاطره و نام دکتر محمد مصدق است. او وصیت کرده بود در کنار مزار شهدای سی تیر در گورستان ابن بابویه دفنش کنند. شاه نگذاشت. در 29 تیر 1358 به همت حزب ملت ایران یادمانی برای او در آنجا که می خواست برافراشتند؛ البته آن یادمان درست مانند بسیاری از کارهای من دیری نپایید که فروانداختندش و شکستندش.» این جملات را فرزانه طاهری، مترجم، به نیابت از فرزندش باربد گلشیری در اختتامیه هفتمین دوسالانه مجسمه سازی تهران خواند. هنرمندی که مدتهاست تلاش می کند تا یادمان شکسته مصدق را در گورستان ابن بابویه با هزینه خودش