دهه هشتاد شمسی بود که واحدهای قیرساز شرکت های پالایش نفت اصفهان و تهران به عنوان مهم ترین واحدهای قیرساز پالایشگاهی کشور به بخش خصوصی واگذار و به این ترتیب شرکت های نفتی جی و پاسارگاد متولی امور مربوط به تولید و فروش قیر در کشور شدند.واگذاری عملیات به شرکت های خصوصی منجر به آن شد که بخش خصوصی با نگاهی مبتنی بر سود و صرفه اقتصادی مبادرت به تولید و فروش قیر مورد نیاز کشور کند.

همین نگاه بنگاهداری اقتصادی کافی بود تا با تصمیم فروش قیر به قیمت های بالاتر از قیمت های دولتی، (که حالا قیمت فوب این فرآورده نفتی را نشانه رفته بود) بخش هایی از اقتصاد و صنعت کشور که نیازمند قیر بودند با چالش عمده