ایران به لحاظ تاریخی از نظر منابع آب فقیر بوده است. فقری که موجب شده سرزمین ایران از دیرباز خشک و بیابانی تعریف شود. اما باید دید در همین بستر تاریخی مدیریت کلان چه تدبیری برای اداره این اقلیم خشک و کم آب به کار بسته است. اگر به منابع تاریخی مراجعه کنیم و حتی منابع پیش از تاریخ می بینیم در میان تمدن ها، تمدن شهر سوخته که مربوط به 6هزار سال قبل بوده به گونه ای به مدیریت آب می پرداختند که کمبود آن حس نمی شده است. بعد از آنکه اقوام هند و اروپایی یعنی آریایی ها به ایران آمده اند این وضع تغییر کرده است و ما شاهد مدیریت نارسای آب هستیم. از آن زمان و این تغییر در مدیریت مسائلی را تجربه کرده ایم. به