در جلسه بررسی استعفای دکتر نجفی در صحن شورای اسلامی شهر تهران حضور داشتم. حرف های شهردار و اعضای موافق و مخالف شورا را هم شنیدم. دکتر نجفی با محور قراردادن بیماری جدید خود اصرار به رفتن داشت و حتی گفت دکتر معالج او گفته حتی پس از معالجه نیاز به دوره ای طولانی برای استراحت دارد و در مقابل اعضای شورا با تکیه بر دستاوردهای دوره کوتاه مدیریت نجفی و کارآمدی او در مدت هفت ماه گذشته اصرار به رد استعفایش داشتند و از او می خواستند مدتی به درمان خود برسد و بعد از رفع مشکل به سر کار برگردد. در جلسه حتی دو نفری که به عنوان موافق استعفا سخن گفتند، مضمون حرف هایشان تفاوتی با مخالفان استعفا نداشت و لابد از سر دلسوزی و رعایت جنبه عاطفی نسبت به نجفی بود که این کار سخت را پذیرا شده بودند.