هر چند که تلاش ها و اقداماتی برای متفاوت جلوه یافتن سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر نسبت به دوره های قبل صورت گرفته؛ ازجمله وعده حضور الیور استون، کارگردان مخالف خوان و مطرح هالیوود یا نمایش آثاری از فلسطین و سوریه و یمن و... که چنانچه این گونه برنامه ها با فضاسازی و تبلیغات همراه شوند، می توانند جلب توجه کنند. همچنان که کاهش فیلم های آمریکایی و توجه به سینمای سایر ملت ها که در جشنواره های دیگر جهان کمتر به آنها مجال داده می شود هم رویکرد مثبت کلی این گردهمایی است. اما این جشنواره مبتلا به مشکلی اساسی و ریشه ای است که صرفا با اضافه شدن چند برنامه حاشیه ای به آن، نمی توان انتظار داشت که جشنواره جهانی فیلم فجر بدل به یک همایش جریان ساز و تاثیرگذار در سطح سینمای جهان بشود.