زمان شاه نوجوان بودم، ولی این قدر عقل رس شده بودم که بفهمم در مورد شاه و ساواک نباید بلندبلند حرف زد، چون دیوار موش دارد موش هم گوش. این گونه حرف ها مگو بودند مگر درگوشی گفته شوند. همان موقع ها به سه میمون خردمند ژاپنی ها برخوردم که می گفتند نشنو، نگو، نبین. البته می گویند این اسطوره ژاپنی حرفشان این است که شر را مشنو، مگو و نبین! حالا این شر چیست، چرا هست و چرا باید باشد اهمیت چندانی نداشت.

اما حالا الحمدلله در همه جا می شود همه چی گفت؛ در تاکسی، در اتوبوس یا در محفل های خانوادگی یا اداری. قبول کنید که از صبح تا شب می شود به پایین و بالای همه چی، همه چی گفت و شب هم راحت رفت خانه خوابید،