کلمه رجل سیاسی که در مورد کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری در متن قانون اساسی صراحتا به کار رفته، با توجه به توضیحات پسینی آن به هیچ وجه به جنسیت خاصی اشاره نمی کند. طبق اصل 115 قانون اساسی رییس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایطی که در ادامه می آید باشند: ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوا، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور. این بحث مربوط به امروز و دیروز نیست. 12 بار است که انتخابات برگزار شده و کاندیداهایی ثبت نام کرده اند و در خیلی از آنها نیز زنان کاندیدا شده اند. اگر چه شورای نگهبان در هیچ یک از موارد زنی را تایید صلاحیت نکرد اما...

هیچ زنی نیز به علت جنسیتش ردصلاحیت نشده است. آنچه از روح این اصل قانون اساسی استنباط می شود، این است که «رجل» به معنای مدیر و مدبر بودن و دیگر شرایطی است که در شرح ویژگی ها در قانون آمده است. به همین خاطر نیز تاکید دارم که اخیرا که شورای نگهبان تفسیری از قانون ارایه کرد که بر ابهامات می افزود. اصل 115 قانون اساسی ابهام و در نتیجه نیازی به تفسیر ندارد. بر طبق این اصل زن بودن دلیلی بر ردصلاحیت شدن نباید باشد. تفسیر قانون اساسی بر عهده شورای نگهبان است اما زمانی تفسیر مجاز است که ابهامی در قانون وجود داشته باشد. از نگاه جامعه حقوقی اصل 115 قانون اساسی ابهام و در نتیجه نیازی به تفسیر هم ندارد. بالاخره در 12 انتخابات گذشته نیز شورای نگهبان به دلیل زن بودن کسی را ردصلاحیت نکرده است. خانم اعظم طالقانی یا زنان دیگری که در انتخابات شرکت کردند، ردصلاحیت شدند اما شورای نگهبان اذعان نکرد که به دلیل جنسیت شان نمی توانند رییس جمهور بشوند. در مشروح مذاکرات خبرگان قانون اساسی هم این امر نیامده است.