ترامپ به چه چیزی فکر می کند؟ او عملا از برجام خارج شده است و وزارت خزانه داری آمریکا به مثابه اتاق جنگ اقتصادی دشمن هر روز به تصرفات اقتصادی خود می افزاید.

گزینه تغییر رژیم جمهوری اسلامی ایران همیشه روی میز سیاست خارجی آمریکا بوده و پنتاگون تمهیدات نظامی آن را به عهده داشته است.

سازمان سیا نیز از طریق نفوذ به چند و چون براندازی فکر می کرده است. اما هر چه بیشتر تلاش می کنند کمتر نتیجه می گیرند. حوادث دی ماه گذشته شاخک های آمریکایی ها را تیزتر کرده است و می خواهند یک بار دیگر شانس خود را امتحان کنند.

توطئه آمریکایی ها از طریق پیام رسان های خارجی به ویژه تلگرام در حوزه اقتصادی کمتر از حوزه امنیتی نیست. متاسفانه 60 درصد حریم الکترونیک کشور در اختیار تلگرام قرار داده شده است تا به توطئه های اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و اخلاقی خود ادامه دهد.

تاسف بارتر از این آنکه در حالی که همه مسئولان کشور برای رفع این تهدید بسیج شده اند رئیس جمهور کشورمان به تنهایی و به بهانه های بی اساس از تلگرام دفاع می کند!

آمریکایی ها به برجام به عنوان یک وسیله که زمینه ساز براندازی نظام است نگاه می کنند. به قول وزیر خارجه انگلیس، برجام دستبند روی دست های ایران است. هنوز در تهران رئیس جمهور به برجام امیدوار است و این در حالی است که هیچ یک از مقامات سیاسی در داخل دولت چنین نگاهی ندارند و دستاورد آن را هیچ یا «تقریبا هیچ می دانند.»

دلار و یورو روز به روز گرانتر می شود و اثری از مدیریت مثبت دولت در این زمینه دیده نمی شود. یک سوی کاهش ارزش پول ملی به سوءمدیریت مسئولان دولتی و از سوی دیگر به توطئه آمریکایی ها برمی گردد.

توطئه آمریکایی ها را می توان با آتش زدن برجام و خروج از «ان پی تی» خنثی کرد اما سوءمدیریت مسئولان دولتی مستلزم تغییر نگرش اقتصادی دولت و مدیریت کشور بر اساس سیاست های کلی و نیز اجرای اقتصاد مقاومتی است.

دولت چاق و فربه توان تحرک بیش از این را ندارد. باید مسئولان دلسوز با اراده جهادی به میدان بیایند تا این مشکل حل شود.

این روزها اصلاح طلبان که اعتراف می کنند نردبان شکل گیری چنین دولتی بوده اند زبان به شکوه و شکایت از برنامه های اقتصادی یا بهتر بگوییم بی برنامگی دولت گشوده اند و روزنامه های آنها و فضای مجازی پر از پرت و پلا گفتن در این مورد هستند.

هدف از این پرت و پلا گفتن ها اجرای راهبرد «کی بود کی بود من نبودم» است.

صندوق بین المللی پول می گوید ذخایر ارزی ایران در دو سال پس از برجام 20 میلیارد دلار کاهش یافته است. این نشان می دهد وعده های برجامی دروغی بیش نبوده است. آمریکایی ها هر روز به بهانه ای پول های بلوکه شده ایران را مصادره می کنند و گوششان هم به احدی بدهکار نیست.

دولت و مجلس باید به این بازی خطرناک خاتمه دهند. قوه قضائیه نیز در این باره مسئولیت های سنگین به ویژه در برخورد با نفوذی ها دارد.

دم دستی ترین کاری که می شود در ارتباط با توطئه های اقتصادی دشمنی کرد پس گرفتن سه لایحه تقدیمی دولت در تامین نظرات «اف ای تی اف» است.

»اف ای تی اف» یک آرایش صد درصد جنگی آمریکا و اروپا در مورد نفوذ منطقه ای ایران و نیز قدرت دفاعی و موشکی کشورمان است. این آرایش جنگی بایسته بندی و عده های مالی است. همان وعده های که در برجام شکل عملی به خود نگرفت.

آگاهان می گویند ماهیت سه لایحه ای که این روزها در مجلس تحت عنوان، «الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم» و «اصلاح قوانین مبارزه با تامین مالی تروریسم» مطرح می باشد، خودتحریمی است و برای تکمیل تحریم های فلج کننده تدوین شده است.

دولت و مجلس باید با هوشمندی آن را کنار بگذارند و بروند سراغ بانیان تروریسم در جهان یعنی آمریکا و شرکای اروپایی آنها و عزم خود را برای جنگ با تروریست های داعش و جبهه النصره و... جزم کنند و نگذارند آمریکا جبهه نبرد با تروریسم را از عراق و سوریه به شهرهای ایران و تهران بکشانند.

فرصت سوزی بس است. مدیریت زمان و تصمیمات راهبردی در شورای عالی امنیت ملی و نیز کارگروه های اقتصادی دولت فوق العاده مهم است. دقیقا باید معلوم کنیم در این پیچ خطرناک و تاریخی کجا ایستاده ایم و به کجا خواهیم رفت.

پیروزی حزب الله در انتخابات لبنان نشان داد که ایران برای تحکیم پایه های دموکراسی تلاش می کند. جریان اشرار جهان و تبهکاران تروریست به فکر بازگشت سلطه و دیکتاتوری زر و زور تزویر هستند. ما هیچ گاه نباید در راهی که طی می کنیم تردید کنیم.

ما در این شرایط نیاز به اتحاد ملی و انسجام اسلامی داریم هر کس بر طبل تفرقه و پروژه دوقطبی یا چند قطبی سازی بکوبد صدای دشمن را در داخل «تکرار» می کند.

اینکه دشمن به فکر چیست؟ پاسخش روشن است!

دشمن هیچ گاه از خصومت ورزی و کینه توزی چیزی کم نمی گذارد. اینکه ما به فکر چه هستیم، مهم است. آیا دشمن را رصد می کنیم؟