این نگارنده که از هر دو جهان آزاد است/ فاش می گوید و از گفته خود دلشاد است

هر دم از ره غمی آید به مبارکبادش / فلذا روی لبش لفظ مبارک باد است

بعضی افراد جهان سرخوش و بی دغدغه اند / او هم انگار در این بین از این افراد است

عده ای ساکت و جمعی متظاهر به سکوت / او هم عمری است که در فن سکوت استاد است

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست، ولی / آنچه البته به جایی نرسد فریاد است