امروز روز عجیبی است. تقارنش با «یوم النکبه» هم قابل تامل است. ماشین آدم کشی اسراییل دورش تند شده، بی پروا می زند و می کشد و پیش می رود. «از بریدن تیغ را نبود حیا». تصاویری که امروز مخابره شده بسیار دلخراش و شر م آور است. «جمال چهره تو حجت موجه ماست». برای اینکه بدانیم اسراییل مشروعیت ندارد و چنین کشوری از پایه و اساس مخل نظم و امنیت جهان است، دیدن همین تصاویر آدم کشی کفایت می کند. حجت ما برای اینکه چنین کشوری را خصم خود بدانیم و با او نسازیم همین آدم کشی گستاخانه است. آیا چنین دابه ای را که می خزد و زن و بچه بی دفاع مردم را می کشد باید به رسمیت شناخت و با او صلح کرد؟ این را از سر احساساتی شدن نمی گویم، هرچند اگر از دیدن تصاویر آدم کشی و از شنیدن اخبار خباثت آمیز اسراییل احساساتی شوم جای ملامت ندارد. مگر می شود چنین کشتاری را دید و احساساتی نشد؟