شاهرخ مسکوب در سال 1302 خورشیدی در بابل متولد شد و دوره ابتدایی را در تهران و در مدرسه علمیه پشت مسجد سپهسالار گذراند. او از کلاس پنجم ابتدایی مطالعه رمان و آثار ادبی را شروع کرد، سپس در اصفهان ادامه تحصیل داد. پس از پایان تحصیلات دبیرستان در سال 1324 از اصفهان به تهران آمد و در رشته حقوق دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد؛ و در همین سال هاست که به روزنامه «قیام ایران» رفت و به تفسیر اخبار خارجی پرداخت که این «نخستین کار نویسندگی» او بود و مسکوب بعدها به یکی از نویسندگان مطرح ایرانی تبدیل شد و داریوش شایگان درباره او گفت«مسکوب اقلیم حضور بود. او از آثارش بزرگ تر بود.» مسکوب در بخشی از کتاب «روزها در راه» می نویسد:

[مردم] چگونه مردن را یافته اند. موهبتی که نمی شناختندش! برای درست زندگی کردن اول باید درست مردن را دانست. وقتی که بر مرگ غلبه کنی زندگی را به دست آورده ای و انقلاب وقتی پیروز شد که هیبت مرگ فرو ریخت، که مرگ خلع سلاح شد.