سال 85 و سال 87 موفق شدم به عنوان یک سینماگر در جشنواره کن شرکت کنم. به نظرم ابعاد جشنواره کن بسیار فراگیر و تاثیرگذار در بین جشنواره های فیلم است. فضایی که من آنجا دیدم زنده، پر هیجان و سرشار از شور و انرژی بود. شاید بتوان یکی از دلایل این موفقیت را ارتباطات موثر سینماگران کشورهای مختلف دانست. از سوی دیگر خلاقیت زیادی از ساخته های سینماگران بزرگ دنیا مشاهده می کردیم. حضور سینماگران ایرانی در چنین فستیوالی مهم در جهان از چند جهت حائز اهمیت است: مهم ترین بخش این حضور این است که باعث می شود جوان ها ترغیب به فیلم سازی شوند و رشته کارگردانی را در دانشگاه انتخاب کنند. از سوی دیگر چنین موفقیت هایی باعث انرژی و خوشحالی و سرافزاری سینماگران ایرانی می شود که برای کشور ما هم افتخارآفرین است. یادم می آید وقتی سریال «سربداران» را می ساختم اصغر فرهادی با من تماس گرفت و گفت: «از دیدن ساخته شما انرژی زیادی گرفتم.» احتمالا الان خود آقای فرهادی می دانند که چقدر به هموطنان شان حس افتخار و سرافرازی انتقال می دهند و این امر باعث خوشحالی ما ایرانی ها می شود. پس بدانیم می توانیم ایرانی باشیم، سختی متحمل شویم، اما به مراحل بالا برسیم و برای کشورمان افتخار بیافرینیم. این یعنی خواستن توانستن است. همان طوری که آقای کیارستمی برای همه سینماگران و آقای فرهادی الگو بودند امروز آقای فرهادی الگوی همه سینماگران هستند. اگر ایرانیان خارج از کشور را در این روزها رصد کنیم متوجه می شویم که این عزیزان با موفقیت آقای فرهادی و فیلم هایش در جشنواره های مختلف احساس سربلندی می کنند. زمانی که نام سینمای ایران در سطح بین الملل مطرح می شود، یعنی سطح سینمای ایران و مرتبه و ارج آن بالا رفته است.

زمانی که سینمای ایران و هر سینماگری در جشنواره های خارجی جایزه می گیرد و ابعاد بین المللی سینمای ایران مطرح می شود. این امر باعث می شود دولتمردان ما سینما را جدی بگیرند و خوشبختانه تیم جدید مدیریت سینمایی و در راس آن محمد مهدی حیدریان نسبت به مسائل سینما جدی هستند و آن را جدی می گیرند. این یعنی آینده سینمای ایران امیدوارکننده است.