آرشیو یک‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷، شماره ۴۰۹۲
صفحه آخر
۱۶
شلیک از فاصله نزدیک

تبریک به صدا و سیما

سید عبدالجواد موسوی

ماه رمضان امسال اگرچه تلویزیون ربنای شجریان را پخش نکرد تا هم چنان بر فاصله خود و مردم بیفزاید اما یک غافلگیری شیرین را به بینندگانش هدیه داد و آن هم پخش صدا و کلام روزبه بمانی از شبکه یک بود. روزبه بمانی که تا چندی پیش نامش به دلیل همکاری با خواننده های آن طرف آب در رسانه های رسمی ممنوع بود چندی پیش صدا و ترانه اش از چند فیلم سینمایی شنیده شد و حالا هم دارد از رسمی ترین رسانه جمهوری اسلامی صدا و کلامش را به گوش من و شما می رساند. بابت این حسن سلیقه باید به مدیران صدا و سیما تبریک گفت. روزبه از بهترین های ترانه امروز ایران است و حیف است هنرش از پی ام سی و دیگر شبکه های ماهواره ای امکان شکفتن پیدا کند اما رسانه های سرزمینش با او غریبی کنند و نامهربانی. علاوه بر این حضور مبارک، تلویزیونی ها یک کار خوب دیگر هم انجام داده اند و آن هم اینکه به روزبه اجازه داده اند در این ترانه حرف خودش را بزند. ترانه روزبه رسما انتقادی است. مخاطب این انتقاد هم صنف روحانیت است. خلاصه حرف روزبه در این ترانه این که: این لباس شان و منزلتی دارد که باید آن را حفظ کرد، این لباس برای دکان بازکردن و فخر فروختن به بندگان خدا نیست، باید بندگی پیشه کنی و خادم مردم باشی و... الخ. ملاحت ترانه را از بین نبرم. حوصله کنید و پای تیتراژ سریال شبکه یک بنشینید و این ترانه را با گوش جان بشنوید. البته ممکن است با خودتان بگویید زمان این حرف ها گذشته و صدا و سیما دیر به فکر زدن این حرف ها افتاده. نمی دانم. اما امیدوارم دیر نشده باشد و امثال روزبه بازهم فرصت حرف زدن پیدا کنند و بیشتر از آن امیدوارم گوش هایی هم برای شنیدن این حرف ها پیدا شود که اگر چنین نشود معلوم نیست این سرزمین چه فرجامی پیدا کند.