همزمان با آغاز به کار رادیو نمایش، پخش برنامه «دیالوگ» به سردبیری، تهیه کنندگی و اجرای ایوب آقاخانی از شنبه تا پنجشنبه به صورت زنده شروع شد.

این برنامه در مدت کوتاهی توانست نظر مخاطبان اهل سینما، تئاتر و هنرهای تجسمی را جلب کند، زیرا بر خلاف دیگر برنامه های گفت وگو محور نه تنها به تکرار نیفتاد، بلکه عوامل سازنده آن تلاش کرده بودند صراحت و شفافیت را سرلوحه کارشان قرار دهند و در قالب گفت وگوهایی که با هنرمندان انجام می دادند لحظات شنیدنی را برای شنوندگان متخصص در حوزه هنر بویژه دانشجویان سینما و تئاتر فراهم کنند.

یکی از حسن های برنامه این بود که به موضوعاتی می پرداخت که کمتر به آنها توجه می شد؛ ضمن این که آقاخانی در این برنامه سعی کرده بود از کارشناسان صاحب سبک و افراد متخصص در هر حوزه استفاده کند. این برنامه علاوه بر دانشجویان تئاتر و سینما در میان متخصصان هنر هم اعتبار ویژه ای پیدا کرد. در واقع ایوب آقاخانی تلاش داشت یک برنامه شبانگاهی تخصصی را برای مخاطبان روانه آنتن کند.

البته در شروع دیالوگ این بحث وجود داشت که چطور می تواند 300 مهمان به برنامه بیاورد، بدون آن که به تکرار بیفتد، اما برنامه ریزی منسجم آقاخانی باعث شد تا کفگیر این برنامه به قول معروف به ته دیگ نخورد و با توجه به محدودیت ها، افراد صاحبنظر در حوزه فرهنگ را به برنامه دعوت کند و با آنها چالش های جدی داشته باشد.

عوامل برنامه ساز این برنامه در فضایی تعاملی از سوژه هایی که مخاطبان برنامه پیشنهاد می دادند، استقبال می کردند و به مرور به آنها می پرداختند. آقاخانی موضوعات برنامه را با توجه به شرایط زمان انتخاب می کرد. در واقع او بعد از رصد کردن اتفاقات روز، موضوعات را طراحی و آنها را در برنامه دیالوگ طرح می کرد. یکی از ویژگی های دیالوگ این بود که وقتی آقاخانی با کمبود خبر بویژه در شب های عزاداری روبه رو می شد، پرونده های تخصصی از جمله فیلمبرداری در سینما را در برنامه باز و با حضور مهمانان موضوع را بررسی می کرد.