«بگذارید این وطن دوباره وطن شود.

بگذارید دوباره همان رویایی شود که بود.

بگذارید پیشاهنگ دشت شود

و در آن جا که آزاد است منزلگاهی بجوید.»

لنگستون هیوز، ترجمه احمد شاملو

پنجاه و یک سال پیش، در همین ایام، لنگستون هیوز، در خانه ای در کوچه بیست شرقی در خیابان صد و بیست و هفتم هارلم شهر نیویورک سیتی، برای همیشه از نفس افتاد. بعد از سال ها جنگیدن علیه تبعیض ها و بی عدالتی ها، سرانجام مغلوب مرگ شد، با بیماری سرطان. هشت سال پیش، در هفته های پایانی زمستان، در ساختمان شماره چهل و دو خیابان حقوقی حوالی پل چوبی، (دفتر نشر ماهور) آلبوم «اشعار لنگستون هیوز» منتشر شد و بعد از شانزده سال انتظار دکلمه های دیگری از آقای شاعر به مخاطب هایش عرضه شد.