اولین بار که با عبارت آزادی وجدان برخورد کردم، در ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر1 بود. فکر کردم انسان با وجدان آزاد آفریده شده، مگر می شود وجدان کسی را در بند کرد؟

وجدان، به نیروی درونی هر فرد که خوب و بد کردار را به وسیله آن ادراک می کند، گفته می شود. این تعریف به تعریف ماتریالیست ها بسیار نزدیک است، درحالی که خداباوران معمولا وجدان را صدای خدا در درون انسان دانسته اند (مسیح، گاندی و لوتر). درواقع می توان گفت وجدان، توانایی شنیدن صدای حقیقت، انسانیت و منطق است. به اصول اخلاقی وابسته نیست و متعلق به یک جامعه دینی یا حتی مرتبط به باور به خدا نیست. وجدان سالم می تواند تغییر کند تا فهم بهتری از جهان اطراف داشته باشد. در یک موضوع واحد، ممکن است دو نفر به نتایج متفاوتی برسند، درحالی که هر دو از وجدانشان استفاده می کنند.