انتخابات هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی برای سال سوم از دوره دهم در هفته جاری انجام می شود و فراکسیون های مختلف در پی برنامه ریزی برای حضور جدی و موثر در این رقابت هستند. این رقابت پارلمانی از این جهت حائزاهمیت است که روشن می کند کدام دیدگاه برآمده از رای ملت در انتخابات سال 94 می تواند در مجلس شورای اسلامی قدرت بیشتری داشته و برای پیشبرد اهداف خود بر مبنای پارادایم های مورد پذیرش رای دهندگان اقدام کند.

با این حال آنچه در سال های گذشته و بویژه در موارد حساس از جمله طرح ها، لوایح و انتخاب های ویژه شاهد بوده ایم رای غیرثابت و بعضا نامعلوم برخی همکاران و نمایندگان بوده است. این موضوع از یک سو به اعتماد عمومی ملت ضربه می زند و از دیگر سو روشن نمی سازد که نمایندگان محترم بر اساس مطالبات اکثریت رای دهندگان به خود رفتار می کنند یا ملاحظات و بعضا معذوریت های دیگری در تصمیم آنها موثر است. رای دهندگانی که نماینده خود را انتخاب و به پارلمان فرستاده اند، انتظار دارند وکیلشان در مجلس مطابق با خواست آنها عمل کند اما به دلیل مکانیزم غیرشفاف رای گیری هیچ گاه روشن نمی شود که آیا نمایندگان دقیقا مطابق خواست موکلان خود رای می دهند یا خیر.

این موضوع البته در نظم تشکیلاتی فراکسیون ها نیز نمود پیدا کرده است. نمایندگانی که با حضور در یک لیست انتخاباتی رای گرفته و با ورود به مجلس شورای اسلامی پایگاه رای خود را فراموش کرده و در اردوگاه تفکر مخالف رای مردم حضور یافتند، نمونه بارزی از عدم وفای به عهد و نادیده گرفتن مطالبات رای دهندگان هستند.

این موضوع در انتخابات هیات رئیسه مجلس نیز به شکل ویژه ای خود را نشان داده است. با توجه به برگزاری انتخابات هیات رئیسه در هفته جاری این یک مطالبه عمومی است که روشن شود نمایندگان محترم کدام یک از همکاران خود را شایسته حضور در کرسی ریاست و سایر کرسی های هیات رئیسه مجلس می دانند.

امید می رود که نمایندگان با مسئولیت پذیری، خود را در برابر موکلان شان پاسخگو دانسته و آنها را محرم بدانند. در نهایت همه باید به انتخاب نهایی احترام گذاشته و پس از پایان این رقابت جدی به امور بسیار مهم کشور بپردازند. شرایط کشور امروز به گونه ای است که باید با حفظ انسجام و تعمیق وحدت و همدلی در داخل به انجام امور بر زمین مانده و اساسی بپردازیم.