ابلوموفیسم، اصطلاحی ساختگی و فرانسوی است برگرفته شده از شخصیت اصلی رمان «ابلوموف»، نوشته ایوان گنچاروف، نویسنده قرن نوزدهم روسیه و به کنایه به افراد یا جوامعی اطلاق می شود که دچار تنبلی، خواب آلودگی، سستی، خمودگی، بی توجهی به عشق و زندگی هستند و در یک کلام به قول امروزی ها از افسردگی رنج می برند و خود را به خواب می زنند تا بلکه در پناه تشک های گرم ونرمشان، احساس راحتی کنند که نمی کنند. داستان در قرن نوزدهم می گذرد، اما به شدت قابل تعمیم به دیگر ادوار و جوامع هم هست. چنان که لنین هم با کنایه گفته است: «ما سه انقلاب را پشت سر گذاشتیم، اما هنوز اسیر ابلوموف ها هستیم». از روی این رمان نیکیتا میخاییلکوف،