کسانی که به خدا حسن ظن دارند؛ هروقت می افتند و زمین می خورند، خدا دستشان را می گیرد و بلند می کند. دوباره زمین می خورند، باز دستشان را می گیرد. عاقل ها زمین می خورند. زمین خوردن، زیاد است. همه عقلا تند و تند زمین می خورند. هرچه هم عاقل تر و قشنگ تر باشند، زمین خوردنشان بی سر و صداتر است و کسی نمی بیند. اما همه زمین می خورند. برای خودت هم با خدا این حساب را باز کن و ببین آیا این جور نیست؟ تا تو را به بهشت وارد نکند، رها نمی کند. یک وقت خیال نکنی چون عقل داری زمین نمی خوری – حتما می خوری. هر وقت هم زمین خوردی به تو بر می خورد. اما خیلی هم برنخورد! چون این، قاعده است. قدرت خدا و عزت اوست. می خواهد خودش را به تو نشان داده و بشناساند.