آرشیو پنج‌شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۷، شماره ۵۱۲۰
جامعه
۱۵
یادداشت

چرخی که در شهرها نمی چرخد!

اصغر محمدی فاضل

سیزدهم خرداد امسال (مطابق با 3 ژوئن 2018) نخستین روز جهانی دوچرخه اعلام شده تا تمام مردم جهان به استفاده از این وسیله جادویی ترغیب شوند.دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه و حتی امرار معاش امروزه در اغلب کشورهای جهان با فناوری های ساده و ارزان در حال تولید است و به دلیل سازگاری با محیط زیست به عنوان نماد حفاظت محیط زیست به شمار می رود. تاثیر غیر قابل انکار دوچرخه سواری بر سلامت، پرورش خلاقیت و تعامل اجتماعی باعث شده تا آثار اقتصادی و محیط زیستی کاهش مصرف سوخت نیز کمرنگ شوند.در حالی که شهرهای بزرگ امروزی با بحران های اقتصادی، اجتماعی و بهداشت جسم و روح شهروندان خود بر اثر آلودگی های ناشی از تردد خودرو روبه رو هستند، می توان با صرف هزینه های مختصر با گسترش و بهبود ایمنی مسیرهای اختصاصی و اتخاذ سیاست ها و اقدامات حمایتی و ترویجی، استفاده از دوچرخه را گسترش داد. استفاده همزمان از ظرفیت های دولت، شهرداری ها، رسانه ها، نهادهای اجتماعی و سازمان های مردم نهاد می تواند به نتایج خیره کننده ای منجر شود. به عبارت دیگر همزمان با حمایت دولت از تولید دوچرخه های ایمن و ارزان در داخل کشور و اهتمام شهرداری ها در تسهیل تردد دوچرخه سواران، رسانه ها و نهادهای مردمی نیز می توانند با تشویق مردم به تحرک بیشتر، آشکارسازی نتایج بهداشتی در افراد، تبیین آثار پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی و ناهنجاری های ناشی از فقر حرکتی، تقویت آثار پرورشی برای کودکان و جوانان، افزایش نشاط اجتماعی، افزایش آستانه تحمل فردی، توسعه درک متقابل و احترام اجتماعی را به عنوان مولفه های زندگی سالم تبلیغ کنند به نحوی که استفاده از دوچرخه در کنار این آموزه ها به مخاطب توصیه شود.

در این میان نباید از شهرهای کوچک نیز که به طور سنتی الگوی تردد دوچرخه بوده اند غافل شد. در برخی از این شهرها یک تغییر سلیقه و هنجار عمومی به سمت خودروسواری در حال شکل گیری است که نتیجه آن عقب نشینی باغ ها و فضاهای سبز به نفع خیابان ها و در نتیجه مصرف بیشتر سوخت است که علاوه بر اتلاف سرمایه های ملی، سلامت مردم نیز به اگزوز خودروها گره می خورد و سهم درمان را در سبد هزینه های خانوار افزایش خواهد داد.