در میان انبوه خبرهای دو دهه اخیر درخصوص تلاش ایران برای تولید برق از انرژی هسته ای و توسعه فناوری های مرتبط، گاهی همه چیز چنان رنگ سیاسی به خود می گیرد که واقعیات اقتصاد انرژی در سطح بین الملل و برنامه ریزی راهبردی کشورها در جهت تامین منافع اقتصادی ضمن حفظ محیط زیست و توسعه دانش و فناوری به فراموشی سپرده می شود. این که ایران با وجود بهره مندی از منابع نفت و گاز و همچنین بهره مندی از روزهای متعدد آفتابی و ظرفیت های بالا برای توسعه انرژی بادی، چه نیازی به تولید برق از انرژی هسته ای دارد، از مهم ترین سوالاتی است که نه تنها در سطوح مختلف سیاسی که به عنوان یک سوال فنی قابل بحث و بررسی است.